ZONDAG 25 JAN
“I awoke to find myself famous” – LORD BYRON, 1815.
May my mind be in accord with yours, Amida, today and always.
From the sublime to the ridiculous: six forty: I take my pills.
To Luc Vanneste, Professor of Poetry at Lappersfort Wood
and lovely Lies, who preceded me as Free City Poet of Bruges …
Liefde is de boodschap. Liefde voor bomen en liefde voor mensen –
in die volgorde. Bomen zijn de voorouders van “onze” (?) planeet.
Ze verdienen onze liefde en respekt. Dat wist Melanie goed.
Lies, noem mij Stadsdichter als je wilt. Ik ben een kind van de sterren.
We will go down in history, nadat Brugge zinkt onder de zee.
Onze namen, en die van Clauspad, zullen duizenden toeristen
happend naar ruimte, lokken naar de natuur. De taxis zijn besteld.
Luc Vanneste, Professor Emeritus van de Lappersfort School,
bedankt voor uw geloof en vertrouwen. Namo Amida Butsu.
Mijn vak in Oxford was Engelse Literatuur – Keats and Hopkins –
maar, zoals Melanie, keek ik dieper in het glas dan in boeken.
Sorry, mijnheer – mag ik vandaag doorgaan naar mijn 4de studiejaar?
Lach niet, toehoorders – achter mijn zoete pen ligt een ijzeren vuist.
Onthoud: ik ben van de generatie van Patricia, Paul en Staf
maar nog niet in mijn graf. Het kerkhof van Assebroek is veraf.
Laat me nu bezinnen en bezinken. Namo Amida Butsu.
Lof aan de Westerse Boeddha van onmetelijke licht en leven …
De eerste merel roept mij vanuit onze kleine tuin. Te vroeg, om de kruin
van onze gesnooide Hemelboom te zien. Straks geef ik haar een hug.
MARCUS CUMBERLEGE, BRUGES FREE CITY POET 2015.